OBITZ Gábor
Geboren: 18 januari 1899 (Budapest, Hongarije)
Overleden: 20 maart 1953 (Budapest)
Club(s) als speler: Munkás TE (?-1920), Ferencváros (1920-'22), Maccabi Brno (Tsjecho-Slowakije, 1922-'24), Holstein Kiel (Duitsland, 1925-'26), Ferencváros (1926-'31, 258 wedstr., 10 goals)
Club(s) als trainer: AMEF Arad (Roemenië, 1931-'32), Turkije (nationale ploeg, 1932-'34), NK Ljubljana (Joegoslavië, 1936), Finland (nationale ploeg, 1939), Zuglói AC (Hongarije, 1945-?)
Positie: Middenvelder
Biografie:
Obitz Gábor, ook gekend als Óbecsei Gábor en Ormai Gábor, zette zijn eerste voetbalstappen bij Munkás TE, dat hij in 1920 verliet om bij Ferencváros te gaan spelen. Daar werd hij technisch verder geschoold tot centraal middenveldspeler. In 1922 behaalde hij daar zijn eerste prijs door zijn eerste Beker van Hongarije op zijn palmares te schrijven na Újpest in de finale verslagen te hebben. Op het einde van dat seizoen verhuisde hij naar Tsjecho-Slowakije waar hij aantrad bij Maccabi Brno, dat op dat ogenblik een zeer sterk team had, voornamelijk uit Hongaarse huurlingen bestaande. In 1924 kreeg de club echter problemen omwille van de problemen met niet-joodse spelers. Obitz verliet Maccabi, als niet-joods zijnde, dan na de Olympische Spelen in 1924 en trok naar Duitsland bij Holstein Kiel. Hij won er tweemaal de Beker van Noord-Duitsland en werd ook Noord-Duits kampioen in 1926. In die functie mocht de club ook in de Beker van Duitsland aantreden en haalde daar in 1926 de halve finale, waarin het met 1-3 verloor van SpVgg Fürth. Hij werd ten zeerste gewaardeerd in Duitsland waar men trachtte hem de Duitse nationaliteit te doen aanvragen om zo voor het Duits nationaal elftal te kunnen spelen. Obitz is daar nooit op ingegaan, omdat hij verkoos naar zijn vaderland terug te keren..
Zo keerde Obitz terug naar Hongarije bij Ferencváros, waar hij tussen 1926 en 1931 in totaal 258 wedstrijden speeld (115 in de landscompetitie, 112 internationale wedstrijden en nog 31 andere binnenlandse wedstrijden) en daarbij 10 doelpunten scoorde. Hij behaalde in die periode zijn grootste successen. Onder coach Tóth István won hij er, met ondermeer ook nog Bukovi Márton, Kohut Vilmos en Takács József in het team, tweemaal het kampioenschap van Hongarije en, na winst in 1922, nóg tweemaal de Beker van Hongarije (dubbel in 1927 en 1928) en de Mitropa Cup in 1928.
Obitz beëindigde zijn spelerloopbaan in 1931.
 |
 |
 |
Obitz als speler van Ferencváros TC. |
Enkele spelers van Ferencváros TC: rechtstaand: Takács I, Amsel en Hungler II; gehurkt: Lyka II, Bukovi en Obitz. |
Als Hongaars international behaalde hij 15 caps. Zijn eerste optreden voor de nationale elf viel tegen Zweden waartegen op 6 november 1921 in een vriendschappelijke wedstrijd met 4-2 gewonnen werd in Budapest. Hij veroverde toen zijn stek in de nationale ploeg. Zijn laatse cap bekwam hij op 13 april 1930 toen in Basel tegen Zwitserland 2-2 werd gelijkgespeeld in een vriendschappelijke wedstrijd.
Obitz behoorde ook tot de selectie van Hongarije op de Olympische Voetbalspelen van 1924 in Parijs. Hij speelde er de twee wedstrijden, waarvan de eerste met 5-0 gewonnen werd tegen Polen. De tweede wedstrijd werd dan met 0-3 verloren van Egypte, wat tevens de uitschakeling voor het verdere toernooi betekende. Hongarije zou er eindigen als tiende.
In de 15 internationale wedstrijden die Obitz speelde werd 7x gewonnen, 5x verloren en 3x gelijkgespeeld.
 |
Het Hongaars Olympisch elftal 1924: van links naar rechts: Fogl II Károly, Opata Zoltán, Hirzer Ferenc, Jeny Rudolf, Eisenhoffer József, Guttmann Béla, Mándi Gyula, Obitz Gábor, Braun József, Orth György, coach Kiss Gyula en (gezeten) doelman Biri János. (Sportmuseum Boedapest) |
Na zijn spelerscarrière werd Obitz trainer en ging in 1931-1932 in Roemenië bij AMEF Arad zijn eerst club coachen. In 1932 ging hij dan voor twee jaar voor de Turkse voetbalfederatie werken, om nadien in Joegoslavië voor NK Ljubljana te gaan werken. In 1939 werd hij vervolgens nog kort trainer van het Finse nationale team. Hij coachtte dat team tijdens 6 wedstrijden, waarvan hij er slecht één kon winnen, naast 5 verloren wedstrijden. Door de oorlog diende hij daar te stoppen, omdat normale activiteiten niet meer mogelijk waren, en keerde terug naar Hongarije. Na Wereldoorlog II was hij daar dan nog wat actief bij Zuglói AC.
Als speler, eerder klein van gestalte, was hij gekend voor zijn behendigheid en superieure technische vaardigheden. Het was een dappere, gewetensvolle en betrouwbare verdediger die ook de aanval ondersteunde door het uitdelen van lange preciese passen. Door zijn vaardigheden bereikte hij een goed internationaal niveau.
Obitz Gábor overleed in 1953 na een lange aanslepende ziekte. Hij was pas 54 jaar oud.
|
ERELIJST : Club: Nationaal elftal:
|
